Inanmazdim ki,ne vaxtsa romantik bir romandan xoslanim.Bu eserin baslangici(texminen 90-95 sehife) inancimi dogru oldugunu tesdiqleyirdi.Ancaq bir muddet sonra eser meni ozune cekmeye basladi.Yazici hadiseleri,insanlarin ruh hallarini cox gozel izah edirdi.Ister-istemez maraq oyandirirdi insanda.Cemiyyetin qanunlari,qanunu qoyan cemiyyet uzvlerinin bu qanunlardan sikayetlenmesi,pesmanliqlar,,verilen qurbanlar,vaxti kecmis ve hec neyi deyismeyen etiraflar.Bilmirem belkede mende ozune inami artirdi bu eser.Ola bilsin ki, bir az neqatif bir simaya da burudu :) Eserde bir cox gozel ifadeler vardi.Insani dusunmeye vadar edirdi."Bir usaqdan neyi esirgeye bilersen ki? O vere bilmeyeceyin hec bir seyi isteye bilmez senden" , "Cemiyyet ve elm,mehkemesi olmayan cinayetlerin gunah ortaqlaridir." Sevdim eseri.Oxuduqca qurtarmasini istedim.Agir geldi eser.icindeki situatsiyalarla bezen ezdi meni,bezen acindirdi bas xaraktere.Yeqin bir cox oxucu olmaq istemezdi o xarakterin yerinde.Mukafatlari boyuk olsa da,qatlana bilmezdik coxlarimiz vereceyimiz qurbanlara.Verdiyimiz qurbanlar,yasadigimiz bedbextlikler ozuyle mutenasib sevincler getirsede bizlere.
