ya sonra

Sonraysa ayiliram dusuncelerden,xeyallardan,isteklerden.Gozumu aciram.Baxiram ozumu harada qoymusdumsa oradayam.Oysa nece rahatiydim bezenlerimi dusunerken,onlari xeyalimda yasayarken.Ayrildim "bezen"lerimden indi real heyatdayam.Hec ne qalmayib o gozelim dunyamdan,o gozelim toplumdan.Yene acimasiz heyatla mubarizedeyem,toplumdan insanlardan bezmis amma onlardan ayrilmaga cesaret ede bilmeyen,yalniz qalmaqdan qorxan bir haldayam.Niye qorxuram yalnizliqdan?Menki bir zamanlar yalnizligi ozume en yaxin dost bilmisdim.Ona danismisdim her kesden gizlediyim sirrlerimi.Axi meni bir tek o anlamisdi bu duygusuz toplumda.Niye ona xeyanet edirem.Meni hele de yanina gozleyen yalnizligimdan niye qaciram?Sevmirem onu?He,sevmirem yalniz qalmagi.O mene ne qeder sadiq bir dost olsada sevmirem onu.Men insanlarla beraber olmaq isteyirem meni anlayan,menimle sirf men oldugum ucun beraber olmaq isteyen insanlarla beraber olmaq isteyirem.Incime menden yalnizligim,bilirsen axi sene yalan deye bilmerem,hemise sene demisem heqiqeten ne hiss etdiklerimi indi de deyirem..Men senle yox onlarla beraber olmaq isteyirem.Men senle xosbext deyilem,onlarla olacagima umid edirem.Yalnizligim sen mene ne qeder dogma olsan da bir o qeder soyuqsan,ve daim de bele qalacaqsan.Amma amma insanlarin deyisebeliceyini bilirem bunu ikimizde bilirik yalnizligim.Sene elvida demek isterdim yalnizligim,amma onu da biliremki,bu ozumu aldatmaq olardi.Helelik yalnizligim,helelik.